Náufrago_Esopo

Ἀνὴρ ναυαγός.
Ἀνὴρ πλούσιος Ἀθηναῖος μεθ’ ἑτέρων τινῶν ἔπλει. Καὶ δὴ χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου καὶ τῆς νηὸς περιτραπείσης, οἱ μὲν λοιποὶ πάντες διενήχοντο, ὁ δὲ Ἀθηναῖος παρ’ ἕκαστα τὴν Ἀθηνᾶν ἐπικαλούμενος μυρία ἐπηγγέλλετο, εἰ περισωθείη. Εἷς δέ τις τῶν συννεναυαγηκότων παρανηχόμενος ἔφη πρὸς αὐτόν· Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κινεῖ.

Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς μετὰ τῆς τῶν θεῶν παρακλήσεως χρὴ καὶ αὐτούς τι ὑπὲρ αὑτῶν λογιζομένους δρᾶν. Ὅτι ἀγαπητόν ἐστι καὶ ἐνεργοῦντας θεῶν εὐνοίας τυγχάνειν ἢ ἑαυτῶν ἀμελοῦντας ὑπὸ τῶν δαιμόνων περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς συμφορὰς ἐμπίπτοντας χρὴ καὶ αὐτοὺς ὑπὲρ ἑαυτῶν κοπιᾶν καὶ οὕτω τοῦ θεοῦ περὶ βοηθείας κοπιᾶν.

• ἔπλει: 3ª de singular do pret. impf. act. πλέω (contracto).
• γενομένου: part. de aor. medio, temático, xen. sg. masc. de γὶγνομαι (χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου: oración de xen. absoluto).
• περιτραπείσης: part. de aor. pas en xen. sg. fem. δε περιτρέπω (τῆς νηὸς περιτραπείσης: oración de xen. absoluto)
• διενήχοντο: 3ª do pl. do pret. imperf. medio de διανήχομαι. O aumento.
• ἐπηγγέλλετο: 3ª do sing. do pret impf. medio de ἐπαγγέλλω
  
• περισωθείη: 3ª do sing. do optativo de aor. pasivo de περισῴζω.
• συννεναυαγηκότων: part. de perf. act. en xen. plur. masc. de συνναυαγέω.
• παρανηχόμενος: part. pres. nom. sing. masc. de παρανήχομαι
  
• ἔφη: 3ª do sing. do pret. impf. activo de φημί.
• κοπιᾶν inf. de pres. activo de κοπιάω.

O  náufrago

Un rico home ateniense estaba navegando con algúns outros. e ao producirse nese intre unha violenta treboada e ao afundirse a nave, os demais púñanse a salvo a nado, pero o ateniense, invocando incesantemente a Atenea, prometía mil cousas, no caso de que se salvase. Un dos que tiñan naufragado con el, nadando á súa beira, dicíalle: Xunto coa axuda de Atenea, move ti tamén a man.

Así pois,  cómpre tamén  que nós, ademais da axuda dos deuses, fagamos algo, aínda que os teñamos en conta no noso favor. Porque así mesmo é preferible acadar a benevolencia dos deuses, estando activo, que, despreocupándose de si mesmos, ser salvado polas divindades. É necesario que estes que están a caer en desgracias non só se esforcen por si mesmos senón tamén que deste xeito traballen pola axuda do deus.